اثر آسپیرین بر مورفولوژی نورونهای ناحیه CA1 هیپوکامپ پس از القای ایسکمی در موش صحرایی نر

تغییرات مرفولوژیک انسداد دایم شریان مغزی میانی چپ و موقت کاروتیدهای مشترک راست و چپ بر نورونهای ناحیه CA1 هیپوکامپ و اثرات حفاظتی تزریق داخل صفاقی آسپیرین متعاقب ایسکمی بر روی این ناحیه در موشهای صحرایی نر در این پژوهش از 4 گروه آزمایشی استفاده شد؛ که شامل کنترل، شاهد، ایسکمی و آسپیرین بودند. در گروه ایسکمی؛ شریان مغزی میانی چپ با سوراخ کردن جمجمه، کوتر می شد. سپس شریانهای کاروتید مشترک نیز پس از جدا کردن از عصب واگ و ورید ژوگولار، به مدت 90 دقیقه مسدود می گشت. در گروه آسپیرین، 30 دقیقه پس از القای ایسکمی، به حیوانات 30 میلی گرم بر کیلوگرم آسپیرین به صورت داخل صفاقی تزریق می شد. 48 ساعت پس از جراحی، مغز حیوان خارج، هیپوکامپ جدا و تثبیت می گردید. در انتها، نمونه ها توسط هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند ومرفولوژی ناحیه CA1 هیپوکامپ در تمام گروه ها مورد مقایسه قرار گرفتند.
نورونهای پیرامیدال ناحیه CA1 هیپوکامپ به دنبال ایسکمی دچار دژنراسیون و نکروز شدند. این نورونها دارای سیتوپلاسمی متراکم و هسته هایی پیکنوتیک بودند و ائوزینوفیلیایی سیتوپلاسم افزایش یافته بود. تزریق آسپیرین نیم ساعت بعد از ایسکمی باعث بهبود وضعیت نورونی ناحیه شده و تعداد هسته های پیکنوزیس را کاهش داد.
نتایج ما پیشنهاد می کند که این نوع مدل ایسکمی اثرات شدیدی بر نورونهای پیرامیدال ناحیه CA1 دارد و تزریق آسپیرین به صورت تک دوز، باعث کاهش اثرات ایسکمی و آسیب به نورونها می شود.