ارزیابی هماهنگی سیاست پولی و مالی در اقتصاد ایران: رهیافت تابع واکنش با ضرایب زمان متغیر (TVP-Reaction Function)

در این مطالعه به این پرسش پاسخ داده می شود که آیا سیاست های پولی و مالی در مواجهه با فشار تقاضا و شرایط تورمی با یکدیگر هماهنگ هستند؟ در راستای پاسخ به این پرسش، در این مطالعه هماهنگی بین سیاست های پولی و مالی ایران با استفاده از رهیافت تابع واکنش با ضرایب زمان متغیر در دوره زمانی 1367:1 تا 1399:4 مورد بررسی قرار گرفت و در چارچوب نظریه بازی ها، تعادل نش، سناریوهای پیش روی تعامل این دو سیاست در ماتریس ترکیب سیاست ها استخراج گردید. نتایج موید آن است که طی دوره زمانی فصل چهارم 1370 تا فصل اول 1371 (دو فصل) و همچنین فصل اول 1390 تا فصل دوم 1390 (دو فصل) تنها دوره هایی بوده اند که سیاست گذار پولی و مالی به طور هماهنگ اقدام به کاهش شکاف تورم مثبت نموده اند. همچنین مقام پولی و مالی نیز صرفا در سه فصل ابتدایی 1385 و فصل دوم 1387 تا پایان 1388 (7 فصل)، برای کاهش شکاف منفی به صورت هماهنگ واکنش پادچرخه ای داشته اند. بر اساس این نتایج و در چارچوب ماتریس ترکیب سیاست ها، بانک مرکزی ایران در بخش عمده ای از سال ها، مطیع سیاست های مالی بوده است. از این رو، پیشنهاد می شود جهت برقراری هماهنگی بیشتر سیاست گذاران مالی و پولی، تعریف و تبیین برخی ترتیبات نهادی و چارچوب های قانونی در دستور کار قرار گیرد که از آن جمله می توان به پیاده سازی توام قواعد مالی و هدف گذاری تورم و تعیین چارچوب قانونی برای استقلال بانک مرکزی اشاره نمود.