تحلیل مولفه های پسامدرن در رمان قهوه سرد آقای نویسنده

تجزیه هر پدیده به عناصر سازنده آن از نظر علمی با اهمیت است. «شخصیت» از مهمترین عناصر سازنده روایت و چگونگی تفسیر شخصیت های داستان از اجزاء اصلی تفسیر متن است. این پژوهش در پی واکاوی و تحلیل مولفه های پست مدرنیستی در شخصیت های رمان روانی-نامه ای «قهوه سرد آقای نویسنده» اثر «روزبه معین» است. روش پژوهش، تحلیلی- توصیفی و شیوه گرد‍آوری داده ها مطالعات کتابخانه ای است. مبانی نظری و یافته های این پژوهش به این شرح است: پست مدرنیسم، جهش خلاقانه ای بود که با نقد مدرنیسم بر مداومت آن استمرار داشتند. درون مایه مرگ، عشق و روان رنجوری از موضوعات مهم در ادبیات جهان است که روایت پست مدرنیستی به آن می پردازد. قهوه سرد آقای نویسنده، روایتی است که با الگوها و ویژگی های ادبیات داستانی پسامدرنیستی در پیچ و تاب های روایی خود دنیای شخصیت های روان رنجور را به تصویر می کشد و از هر گوشه آن صدای متنی را می شنویم و در بطن هر ماجرایی شخصیتی تاریخی، سیاسی، هنری و... به چشم می خورد که نویسنده، احساس، مقصود و سخنان خود را با چنین تمهیداتی در متن داستان جای می دهد. در این رمان نوعی قرینه سازی شخصیت در سیر روایت مدرن؛ با شخصیت های مشهور و نسبت دادن کنش و خویشکاری مشابه شخصیت های داستانی وجود دارد که یادآور آن شخصیت ها و احیاگر کنش های بزرگ و هیجانی آنان است. روزبه معین، با استفاده از کنش شخصیت ها و شگردهای داستان نویسی مدرن مانند قهرمان زدایی، بینامتنیت، داستان در داستان، تغییر راوی و زاویه دید، عدم قطعیت، چرخه بی پایان، معناباختگی و... رمان خود را به روایت های پسامدرن نزدیک می کند. شخصیت های اصلی، نوعی و نمونه پروتوتیپ افرادی هستند، که روان گسیختگی و نابهنجاری های جهان پست مدرنیسم و ابزوردیسم، مانند شیفته گونگی، شک اندیشی، معناباختگی، انکار حقیقت و واقعیت و علایم روحی- رفتاری، توهم‎ها و هذیان های شخصیت های ضد اجتماعی؛ پروبلماتیک، سوسیوپات، اسکیزویید، پارانویید را ترسیم می کنند. مشابهت های کنشی و رفتاری شخصیت ها متاثر از سایه یا جنبه های پنهان و تاریک وجود آنان و ترسیمی از آشفتگی ذهن انسان معاصر و جهان اطراف آنان است.