تحلیل سبک شناسی مسائل اجتماعی زنان و خرافات سازی علیه زن در رمان معاصر (با تکیه بر سبک فکری شهرنوش پارسی پور و منیرو روانی پور)

در دهه های اخیر پژوهشهای سبک شناسی رشد بسیاری داشته است. یکی از شاخه ها و حوزه های سبک‌شناسی بررسی سبک فکری و نوشتار زنانه است. در برخی رمانهای زنان، که توسط نویسندگان زن نیز به نگارش درآمده اند باوجود آنکه شخصیتهای اصلی داستان زن هستند، با نگرش منفی در قالب سطح فکری و فرهنگی پایینتری نسبت به مردان به نمایش گذاشته میشوند و با خرافات‌سازی و ایجاد تصورات منفی علیه آنان سخن گفته شده است. در این پژوهش هدف اصلی بررسی احساس منفی نویسندگان زنان معاصر درمورد شخصیت زن در سبک فکری شهرنوش پارسی پور و منیرو روانی‌پور میباشد.

این جستار به شیوه توصیفی تحلیلی و با استفاده از روش سبک‌شناسی فکری انجام شده است؛ مصادیق و نمونه ها از آثار دو نویسنده مذکور بصورت تصادفی انتخاب شده اند.

خرافات‌سازی علیه زنان، احساس منفی شخصیتهای زن در رمان به یکدیگر و خشونت افقی علیه هم برخلاف نظریات فمنیستها، در راستای تقویت قدرت مردسالاری در رمانهای موردنظر بصورت واضحی مورد توجه نویسندگان قرار گرفته است.

در رمانهای پارسی‌پور و روانی‌پور شخصیتهای اصلی داستان زن هستند، اما زنان نسبت به مردان تحصیلات و فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی کمتری‌ دارند و مهمترین دغدغه و مشکل آنان، مسایل پیش پاافتاده است. در سطح فکری برخی نویسندگان معاصر از جمله پارسی‌پور و روانی‌پور، زن تحت تاثیر گفتمان غالب یعنی گفتمان مردسالار قرار دارد و بنوعی واپس گرایی پیرامون زن در آثارشان میتوان دست یافت.