پاسخ های فیزیولوژیکی و بیوشیمایی لاین های حاصل از تلاقی ارقام گندم نورستار و پیشتاز تحت تنش سرما

سرما یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد، پراکنش و تولید در غلات است. تحقیق حاضر با هدف شناسایی برخی صفات مرتبط با تحمل به سرما در مراحل مختلف نموی در لاین های حاصل از تلاقی ارقام گندم نورستار و پیشتاز انجام شد. تحت شرایط آزمایشی میزان تحمل به سرما، وضعیت توسعه مریستم انتهایی، شمارش تعداد برگ نهایی (FLN)، میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان، محتوی قند و پراکسید هیدروژن (H2O2) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی روند توسعه مریستم انتهایی و FLN نشان داد که ژنوتیپ های نیازمند بهاره سازی نسبت به ژنوتیپ های بهاره، مدت زمان بیشتری را در فاز رویشی سپری کردند و با تاخیر وارد فاز زایشی شدند. همچنین ژنوتیپ های نیازمند بهاره سازی نسبت به ژنوتیپ های بهاره از میزان تحمل به سرمای بیشتری برخوردار بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که در اکثر صفات، مابین ژنوتیپ ها، دوره های عادت دهی به سرما و اثر متقابل آن ها تفاوت معنی داری وجود داشت. فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز (APX)، گایاکول پراکسیداز (GPX)، پلی فنل اکسیداز (PPO)، کاتالاز (CAT)، سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و محتوی قند کل در همه ژنوتیپ ها در دومین دوره عادت دهی به سرما به بیشترین میزان رسید. میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و محتوای قند در ژنوتیپ های زمستانه و بینابینی بیشتر از ژنوتیپ های بهاره بود. محتوی H2O2 در سومین دوره عادت دهی به سرما به بیشترین میزان رسید. این افزایش در ژنوتیپ های بهاره بیشتر از ژنوتیپ های زمستانه و بینابینی بود.