ارزیابی استرس و شاخص های شناختی در یک بازی پازل، رویکردهای عصب روانشناختی، بیوشیمیایی و الکتروفیزیولوژیک

بازی های ویدیویی، بر اساس سبک بازی، اثرات مهم و متنوعی بر استرس و سیستم های شناختی دارند. تاثیر این رسانه بر CNS به دلیل تکرار آن قابل توجه است. امروزه بازی های ویدیویی به بخش مهمی از زندگی انسان در سنین مختلف تبدیل شده اند و از این رو ارزیابی اثرات (خوب و بد) آن ها بر عوامل استرس ، شناختی و رفتاری می تواند کمک مهمی در شناخت ماهیت این بازی ها و مدیریت تاثیر آن ها بر انسان باشد. لذا، هدف مطالعه ی ما بررسی تاثیر یک بازی پازل بر استرس و شاخص های شناختی بازیکن ها با رویکردهای عصب روان شناختی، بیوشیمیایی و الکتروفیزیولوژیکی بود. تعداد چهل و چهار شرکت کننده وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. مداخله های ما تماشا (گروه کنترل) و انجام (گروه تجربی) بازی بود. اندازه گیری بیومارکرهای بزاقی (کورتیزول و آلفا آمیلاز) با استفاده از روش الایزا انجام شد. ارزیابی الکتروفیزیولوژیک توجه و استرس با استفاده از EEG انجام شد. بررسی های عصب روان شناختی برای ارزیابی سلامت روان، خستگی روانی، توجه پایدار و زمان واکنش با استفاده از آزمون افزودن سریال شنوایی گامی (پاسات) انجام شد. تمامی تست ها قبل و بعد از مداخله انجام شدند. پس از انجام بازی، سطح توجه به طور قابل توجهی افزایش یافت. سلامت روان و توجه پایدار پس از بازی به طور قابل توجهی افزایش یافت. می توان نتیجه گرفت که بازی های رایانه ای به سبک پازل می توانند سیستم ادراکی-شناختی را تقویت و توانمند کنند و سیستم استرس بازیکنان را سرکوب کنند. لذا می توان از آن ها به عنوان یک رویکرد شناخت درمانی مثبت به صورت هدفمند استفاده کرد.