بررسی شاخص‎های انتخاب سایت مزارع پرورش میگو با رویکرد ارزیابی چندمعیاره

محدودیت منابع آب شیرین، گستردگی اراضی ساحلی لم یزرع و فراوانی آب شور دریایی، زمینه توسعه آبزی‎پروری آب شور به ویژه پرورش میگو را در نقاط گرمسیری جهان فراهم ساخته است. نکته قابل توجه این است که شرایط محیطی و فیزیکی جهت پرورش این گونه آبزیان باید در جهت حداکثر بهره وری بهینه سازی شود. نگاهی به صنعت پرورش میگو در جهان نشان می‎دهد که این صنعت نه تنها از جنبه تامین ماده غذایی بلکه از نظر تجاری نیز دارای اهمیت وافر است. پیشرفت این صنعت منجر به ایجاد فرصت های شغلی زودبازده و در عین حال سودآور شده است. بنابراین نیاز است تا توجه ویژه‎ای به محیط‎ های پرورش میگو شود و نیازهای عملیاتی آن برآورده گردد. در این میان انتخاب سایت بهینه جهت پرورش این گونه آبزی از اهمیت بالایی برخوردار است و سهم عمده ای در افزایش میزان تولید و بهره وری اقتصادی خواهد داشت. در این مقاله به بررسی معیاری ترکیبی چند-شاخصه می‎پردازیم که قادر است شایستگی شرایط محیطی در مجتمع های پرورش میگو را ارزیابی نماید. با این روش می‎توان علاوه بر ارزیابی شرایط محیطی در ایران مقایسه ای نیز با سایر کشورهای پیشرو در تولید میگو انجام داد. برای این منظور در این مقاله دو نقطه بوشهر و هرمزگان در کشور ایران و Mahakam Delta در کشور اندونزی انتخاب شده اند و مورد مقایسه‎ های کمی وکیفی قرار گرفته‎ اند. همچنین در هر مورد عامل محدودکننده شایستگی نیز شناسایی شده است. هر مقدار معیار شایستگی بیشتر باشد نشان دهنده پتانسیل بالاتر و سازگاری بیشتر آن منطقه جهت پرورش میگو است.