بررسی حذف آهن و منگنز از منابع آبی به کمک برگ چای و کاه برنج

بالا بودن میزان آهن و منگنز در آب شرب باعث ایجاد رسوب، کدورت، طعم بد و رنگ می شود. با توجه به سطح زیر کشت چای و برنج در استان گیلان و تولید اجتناب ناپذیر ضایعات حاصل از آنها، می توان با استفاده از پسماند آنها نسبت به حذف عناصر نامطلوب اقدام کرد. این پژوهش در مقیاس آزمایشگاهی به صورت ناپیوسته و با بررسی اثر عوامل تاثیرگذار مانند pH، زمان تماس، غلظت اولیه، مقدار جاذب و دما انجام شد. همچنین با استفاده از روش دسته بندی گروهی داده های عددی مدل سازی فرایند جذب به روش ناپیوسته انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین ظرفیت جذب آهن برحسب mg/g برای ضایعات برگ چای 44/19 و کاه برنج 99/19 و منگنز برای برگ چای برابر 86/19و کاه برنج 49/19 بود. بهترین شرایط حذف آهن و منگنز از محلول آبی در pH خنثی، زمان تماس40 تا 50 دقیقه، دوز مصرفی جاذب 05/0 گرم و دمای 25 تا 35 درجه سلسیوس برای برگ چای و کاه برنج بود. در مجموع مدل GMDH کارایی زیادی برای پیش بینی غلظت نهایی آهن و منگنز در منابع آبی داشت. در کل می توان نتیجه گرفت که کاه برنج و برگ چای می توانند به عنوان جاذب های طبیعی ارزان قیمت و سازگار با محیط زیست در حذف آهن و منگنز از آب استفاده شوند.