تاثیر نوع تکیه گاه بار-جابجایی آزمایش خمش نیم دایره ای بر پارامترهای مختلف مکانیک شکست مخلوط های آسفالتی

امروزه آزمایش خمش نیم دایره ای به عنوان یک روش مرسوم در بررسی رفتار شکست مخلوط آسفالتی مورد استفاده قرار می گیرد. این آزمایش مطابق آیین نامه ها دارای شرایط خاص آزمایشگاهی از جمله ابعاد هندسی نمونه، دمای آزمایش و نرخ بارگذاری مشخصی می باشند که در آزمایشگاه ها و موسسات تحقیقاتی با ایجاد شرایط یکسان رعایت می شوند. ولی در کنار فراهم سازی شرایط یکسان آزمایش، شکل و نوع تکیه گاه ها مورد استفاده در آزمایش کمتر مورد توجه قرار گرفته و دارای نوع و شکل یکپارچه ای نمی باشند که ممکن است این امر موجب تفاوت در نتایج آزمایشگاهی گردد. لذا در این پژوهش تاثیر 5 نوع تکیه گاه مختلف بر روی پارامترهای مهم مکانیک شکست مخلوط آسفالتی با در نظر گرفتن ضریب تغییرات مورد بررسی قرار گرفت. نرخ بارگذاری مورد استفاده برابر 5 میلی متر بر دقیقه در نظر گرفته شد و نمونه های آسفالتی ساخته شده تحت بارگذاری استاتیکی یکنواخت مود І خالص قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد انتخاب نوع تکیه گاه تاثیر مستقیمی بر روی پارامترهای مکانیک شکست دارد و انتخاب تکیه گاه اشتباه ممکن است خطای قابل توجهی وارد نتایج آزمایش کند و همچنین وجود اصطکاک در بین نمونه و تکیه گاه موجب پراکندگی بیشتر نتایج آزمایشگاهی شده و میزان تکرارپذیری نتایج را کاهش دهد. بدین منظور پیشنهاد می شود تکیه گاه های صلب که آزادی حرکت ندارند و دارای اصطکاک زیادی با نمونه هستند، در حد امکان مورد استفاده قرار نگیرند. در این تحقیق مطابق نتایج با در نظر گرفتن شرایط آزمایشگاهی خاص (هندسی نمونه، دمای آزمایشگاهی و نرخ بارگذاری مشخص) تکیه گاه شماره1 به عنوان مناسب ترین تکیه گاه با تکرارپذیری بالای نتایج انتخاب شد