جایگاه عوامل چهارگانه در حمله انوشیروان ساسانی به یمن

یمن یکی از سرزمین هایی بود که در دوران باستان از نظر سیاسی، جغرافیایی، اقتصادی و دینی، در آسیا موقعیتی ممتاز داشت. به همین منظور مورد توجه دو امپراتوری بزرگ باستان، ایران و بیزانس که در آسیا دارای مرزهای وسیع بودند،  می شد. رقابت بین آنها از تمام جهات برقرار بود. در زمان آخرین پادشاه حمیری یمن، وی به آزار و قتل عام مسیحیان آن سرزمین پرداخت، این اقدام باعث دخالت امپراتوری بیزانس شد، زیرا ادعای حمایت از مسیحیان را داشت و در نتیجه به تحریک دولت مسیحی حبشه پرداخت و حبشه نیز موفق به تسخیر یمن شد. با اینکه دخالت حبشه در ظاهر به دلیل عامل دینی بود اما با توجه به موقعیت یمن، می توان دریافت که امپراتوری بیزانس به موقعیت برتر جغرافیایی، سیاسی و اقتصادی آن سرزمین توجه کامل داشت و از طرف دیگر تسخیر یمن باعث توجه دولت ساسانی شد و با پناهنده شدن یک شاهزاده حمیری به انوشیروان ساسانی، ساسانیان نیز که متوجه موقعیت برتر یمن بودند به حمایت از او برخاستند و موفق شدند این سرزمین را تصرف کرده و بر آن مسلط شوند و حکام حبشی را که تحت نفوذ بیزانس بود را پس برانند.