کاهش ابیراهی زمانی با استفاده از دوگانی مکان-زمان در سیستم تصویربرداری متشکل از عدسی گوسی دوبل زمانی

ابیراهی زمانی یکی از چالش های موجود در فرایند شکل دهی پالس بر اساس سیستم های تصویربرداری زمانی است. تصویربرداری زمانی مبتنی بر تقارن ریاضی بین دو حوزه نور مکانی و زمانی است که از تشابه معادله دیفرانسیل حاکم بر پراش یک پرتوی پیرامحور و پاشندگی یک پالس با باند باریک نشات می گیرد. در این پژوهش، تلاش کرده ایم تا با بهره گیری از اصل دوگانی مکان-زمان و استفاده از دوگان حوزه زمان عدسی مکانی و سیستم تصویربرداری مکانی به ارایه سیستم معادل عدسی گوسی دوبل مکانی در حوزه زمان جهت جبران ابیراهی زمانی بپردازیم. در این مقاله با الهام از سیستم های حوزه مکان که تاکنون در حوزه زمان معادل سازی شده اند، ساختاری برای عدسی گوسی دوبل زمانی با قابلیت ابیراهی کاهش یافته ارایه می دهیم. در این ساختار، تصویر خروجی نهایی در مقایسه با سیستم تصویربرداری با یک عدسی زمانی ساده، از نظر کیفیت و ابیراهی به میزان 40%  بر اساس معیار همبستگی بهبود یافته است.