ارزیابی اثرات عملیات بیابان زدایی در وضعیت اقتصادی-اجتماعی جوامع محلی اهواز

طرح های بیابان زدایی همواره با هدف حفاظت آب و خاک و توسعه پایدار جوامع محلی طراحی و اجرا شده و ارزیابی اثرات اقتصادی-اجتماعی این طرح ها به منظور بهبود نقاط قوت و شناسایی و رفع چالش ها دارای اهمیت زیادی است. بدین منظور تحقیق حاضر با هدف ارزیابی اثرات اقتصادی-اجتماعی اقدامات بیابان زدایی اجراشده در منطقه جنوب شرق اهواز در استان خوزستان در سال 1400 انجام شد. جامعه آماری شامل دو گروه ساکنان روستایی و کارشناسان آشنا و مرتبط با موضوع مورد مطالعه بودند. 335 نفر روستایی بر اساس فرمول کوکران و تطبیق با جدول کرجسی و مورگان، به عنوان نمونه های مطالعاتی انتخاب و به روش تصادفی در تکمیل پرسشنامه ها مشارکت داشتند. همچنین 26 کارشناس در انجام تحقیق مشارکت کردند. اولویت بندی اثرات اقتصادی و اجتماعی از طریق میانگین رتبه ای و مقایسه دیدگاه ساکنان روستایی و کارشناسان با استفاده از آزمون من وایت نی انجام شد. مطابق نتایج، بهبود وضعیت شغلی و اشتغال زایی با میانگین 20/4 از دیدگاه بهره برداران و حفاظت آب و خاک و کاهش گرد و غبار با میانگین 46/4 از دیدگاه کارشناسان مهم ترین اثرات اجرای طرح های بیابان زدایی بوده است. تفاوت آماری معناداری بین نظرات کارشناسان و روستاییان در خصوص اثرات اقتصادی اجرای طرح ها وجود داشت (05/0P<) اما در خصوص اثرات اجتماعی اجرای طرح های بیابان زدایی، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0<P).