بررسی اثرپارامترهای تاثیرگذار بر اسپرم های انسانی کپسوله شده در هیدروژل آلجینات در طی روند انجماد

انجماد اسپرم فرایند اجتناب ناپذیری است که در مراکز درمان ناباروری انجام می شود و می تواند منجر به ایجاد آسیب هایی در اسپرم گردد و هنوز روش بهینه ای برای انجماد اسپرم معرفی نشده است. راهکارهای مختلفی در جهت حفظ سلول اسپرم برای مقابله با صدمات ناشی از انجماد وجود دارد که یکی از آن ها استفاده از کپسوله کردن سلول اسپرم با کمک آلجینات می باشد. هدف اصلی این مطالعه یافتن یک روش بهینه برای کپسوله کردن اسپرم برای استفاده در انجماد اسپرم می باشد.

در این مطالعه در چهار مرحله اثر غلظت های مختلف آلجینات، کلراید کلسیم، و نحوه افزودن مواد محافظ انجماد در روند کپسوله کردن اسپرم توسط آلجینات بررسی شد. در هر مرحله اسپرم ها بعد از کپسوله شدن با روش انجماد سریع منجمد شدند. بعد از ذوب و باز شدن آلجینات، حرکت و زنده مانی اسپرم بین گروه های مختلف بررسی شد. از روش رنگ آمیزی ایوزین-نیگروزین برای بررسی سلامت غشاء و زنده مانی اسپرم استفاده شد. فراساختار هیدروژل آلجینات توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی گردید. 

حرکت و زنده مانی اسپرم در گروه آلجینات 5/1% در مقایسه با آلجینات 1%  کاهش داشت. حرکت و زنده مانی اسپرم در گروه 150 میکرولیتر نسبت به گروه 100 میکرولیتر کلراید کلسیم روند کاهشی نشان داد. حرکت پیشرونده و تام اسپرم بین گروه افزودن محیط محافظ انجماد قبل از کپسوله کردن و بعد از کپسوله کردن اختلاف معنی داری وجود نداشت. گروهی که مواد محافظ انجماد را قبل از کپسوله کردن دریافت نکرده بود نسبت به همه گروه ها کاهش معنی داری را در میزان زنده مانی اسپرم نشان داد. میزان حرکت تام و زنده مانی در گروهی که قبل از کپسوله کردن زمان داشت در مقایسه با گروهی که زمان نداشت به طور معنی داری بیشتر بود. ساختار متخلخل هیدروژل آلجینات توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی تایید شد.

آلجینات 1% به همراه 100 میکرولیتر کلراید کلسیم و استفاده از مواد محافظ انجماد قبل و بعد از کپسوله کردن روش مناسبی برای کپسوله کردن اسپرم انسان توسط آلجینات به منظور انجماد می باشد. این مطالعه نشان داد که آلجینات می تواند برای کپسوله کردن اسپرم انسان مورد استفاده قرار بگیرد و مطالعات آینده باید تاثیر آلجینات در انجماد اسپرم را مورد بررسی قرار دهند.