آنژیومیگزومای تهاجمی وولو: گزارش یک مورد

آنژیومیگزوما تهاجمی یک تومور مزانشیمال نادر است که به صورت تیپیک در لگن و ناحیه پری آنال اتفاق می افتد. اغلب بیماران با شکایت توده بدون درد با رشد آهسته در ناحیه پرینه مراجعه می کنند. توده اغلب ارگان های مجاور مثل مجرای ادراری و مقعد را درگیر نمی کند از این رو باعث علایم انسدادی نمی شود. میزان بروز در خانم ها شش برابر آقایان است. علیرغم تهاجم وسیع موضعی متاستاز دور دست نادر است. تشخیص پیش از جراحی و بررسی پاتولوژی دشوار است. MRI شایعترین ابزار تشخیصی است. از سی تی اسکن و سونوگرافی هم استفاده می شود. بیماران نیاز به فالواپ طولانی مدت دارند. درمان عود جراحی است ولی اقدامات غیرجراحی هم با میزان موفقیت متغیر همراه بوده اند.

بیمار خانم 54 ساله با توده پرینه در بهمن 1399 مراجعه کرد. بیمار بیان می کرد توده مذکور از 10 سال پیش وجود داشته است که طی دو سال اخیر افزایش سایز پیدا کرده است. بیمار تحت جراحی قرار گرفت. گزارش آسیب شناسی آنژیومیگزوم تهاجمی بود. پس از جراحی تحت درمان با آگونیست GNRH قرار گرفت. در حال حاضر تحت فالواپ است و تاکنون (اسفند 1400) عود نداشته است.

آنژیومیگزومای تهاجمی تومور مزانشیمی نادری است. شایعترین ویژگی این تومورها دارا بودن گیرنده استروژن و پروژسترون است. بهترین درمان برای آنژیومیگزومای مهاجم هنوز ناشناخته باقی مانده است. برداشت موضعی وسیع ضایعه به عنوان اقدام درمانی مهم گزارش شده است. در عود، جراحی مجدد و هورمون تراپی می تواند مفید باشد. مهم است که متخصص زنان در برخورد با توده های ولو این مورد را در تشخیص افتراقی قرار دهد.