نقش علمای شیعه هرات عصر تیموریان در گسترش علوم اسلامی

دوره ی تیموریان هرات، یکی از با عظمت ترین و درخشان ترین دوره های تاریخ کشور اسلامی افغانستان به حساب می آید. این دوره تاریخی از لحاظ رشد فرهنگ، ادب، علم و صنعت با هیچ دوره ای قابل قیاس نبوده است. بقایای تمدن تیموریان هرات تا امروز نیز باعث شهرت کشور افغانستان گردیده است. با نشستن شاهرخ میرزا براری که سلطنت؛ عالمان، دانشمندان، نویسندگان، شعرا، ادبا و هنرمندان اعم از شیعه و اهل سنت از هرگوشه و کنار به هرات روی آوردند و مرکز تمدن تیموری از سمرقند که به همت امیر تیمور گورگانی به عروس شهرها و جایگاه دانشمندان و صنعتگران و هنرمندان تبدیل شده بود به هرات انتقال یافت و بیشتر از صد سال مرکز علم و هنر باقی ماند. این مقاله با استفاده از منابع تاریخی و رجالی به این پرسش پاسخ داده است که نقش علمی عالمان شیعه در هرات در گسترش علوم اسلامی در دوره ی تیموریان چگونه بوده است؟ این مقاله با استفاده از منابع مکتوب و روش تحلیلی- توصیفی، به این یافته ها رسیده است که عالمان شیعه در عصر تیموریان فعالیت های علمی و فرهنگی داشتند. برخی از علمای بزرگ شیعه از مناطق مختلف کشورهای اسلامی به ویژه ایران، به شهر هرات مهاجرت نمودند. علما و دانشمندان شیعه در این دوره ی تاریخی نقش موثری در گسترش علوم اسلامی داشتند. اینان افزون بر تدریس و تدرس، آثار علمی فراوانی در علوم گوناگون؛ مانند علوم قرآن و حدیث، فقه و اصول، کلام و عرفان، ادبیات و تصوف از خود به جای گذارده اند که نشانگر گسترش علوم اسلامی در این دوره ی زمانی است.