بررسی حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی گرم (WMA) حاوی افزودنی زایکوترم و درصدهای مختلف خرده آسفالت

در سال های اخیر استفاده از تکنولوژی آسفالت گرم و مصالح آسفالتی بازیافتی (RAP) به منظور کاهش هزینه ها و حفظ محیط زیست به شدت مورد توجه قرار گرفته است. علی رغم مزایای زیست محیطی و اقتصادی مطرح شده درباره تکنولوژی آسفالت گرم، نگرانی از عملکرد حساسیت رطوبتی از مهم ترین مشکلات مخلوط های آسفالتی گرم می باشد. در این تحقیق تاثیر درصدهای مختلف تراشه های خرده آسفالت بر روی حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی گرم حاوی افزودنی زایکوترم، مورد بررسی قرار گرفته است. نانو ماده زایکوترم به عنوان افزودنی شیمیایی از تکنولوژی های ساخت مخلوط های آسفالتی گرم و دو نوع مصالح سنگی متفاوت در برابر خرابی رطوبتی (سیلیسی و آهکی)، در این تحقیق استفاده شده اند. در مجموع 48 نمونه مخلوط آسفالتی با درصدهای مختلف از مصالح خرده آسفالت (0، 15، 30و 45) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای بررسی حساسیت رطوبتی در این تحقیق از آزمایش مقاومت کششی غیر مستقیم (ITS) و آزمایش آب جوشان استفاده شده است. نتایج آزمایش ها نشان داد که با افزودن خرده آسفالت به مخلوط آسفالتی گرم با مصالح سنگی سیلیسی و نیز آهکی، حساسیت رطوبتی مخلوط افزایش پیدا می کند. به طور کلی با افزودن 45درصد خرده آسفالت به مخلوط های آسفالتی گرم ساخته شده با مصالح سنگی سیلیسی کاهش حدود 19درصد در شاخص TSR در آزمایش ITS و کاهش حدود 30درصد در پوشش سنگدانه ها توسط قیر در آزمایش آب جوشان و در مخلوط آسفالتی ساخته شده با مصالح آهکی ، کاهش حدود 23درصد در شاخص TSR و همچنین کاهش حدود 25درصد در پوشش سنگدانه ها توسط قیر مشاهده شد که باعث کاهش مقاومت مخلوط های آسفالتی در برابر رطوبت می گردد.