ساختار تقابل های دوگانه در هم نشینی تصویر زن و مرد در آثار ادگار دگا

تقابل های دوگانه از اساسی ترین مفاهیم ساختارگرایی است. کارکرد ذهن انسان به گونه ای است که برای درک پدیده ها، هر مجموعه ای را در قطب های متقابل دوگانه ای دسته بندی می کند و این کنش ذهنی در نهایت منجر به ساخت تقابل های دوگانه ای چون، زن و مرد، بالا و پایین، چپ و راست، تیره و روشن و... می شود. از این منظر، در نقاشی ها نیز این تقابل ها جهت تقویت سویه های بنیادین تصویر عمل می کند. بر این اساس، هدف از این پژوهش آن است که، با روشی تحلیلی و تطبیقی و از طریق بررسی ساختاری نقاشی های ادگار دگا و کشف تقابل های دوگانه و تمهیدات تجسمی که در زیرساخت انتزاعی آثار او نهفته است خوانش های مشخص تری را از روابط تصویری حاکم بر نقاشی های او دریافت کرد؛ و به این پرسش پاسخ داد که: آیا می توان بر پایه این تقابل های دوگانه، یک نظام تصویری مشخص را در آثاری که صرفا بر پایه روابط بین زن و مرد و تضاد نشانه شناسانه جنسیتی استوار است، معرفی کرد؟ مقایسه و تطبیق این مجموعه آثار دگا نشان داد، در بطن انتزاع ساختاری این نقاشی ها، تقابل های دوگانه مشترکی وجود دارد که می توان از آن ها به عنوان یک الگوی بصری ثابت در بازنمایی روابط زن و مرد و تنش بیانی موضوع مورد نظر نام برد.