واکاوی اجتماعی جریان هنر مفهومی در ایران

این پژوهش با هدف شناخت بیش تر نسبت به ضرورت های تجربه هنر مفهومی در ایران صورت گرفته است. برای تحقق این هدف، ابتدا، مبانی نظری آن و انگیزه های پیدایش گرایشات هنر مفهومی در خاستگاهش غرب، مورد بررسی قرار گرفته است. هم چنین، زمینه ها و بسترهای فرهنگی و هنری موجود جهت پذیرش این گرایش در جامعه معاصر ایران مورد کنکاش قرار گرفت. در واقع، هدف این هنر انتقال مستقیم یک مفهوم یا تصور است و هنرمند ابزار مادی این انتقال را بی اهمیت، از میان رفتنی و عاری از زیبایی شناسی می پندارد. درحقیقت، شکل گیری آن، بنابر نیازهای فرهنگی و هنری جوامع غربی و برای رهایی از بن بست های به وجود آمده در مدرنیسم صورت گرفته است. نتایج حاصل نشان می دهد که، با توجه به نبود تجربه کافی از هنر مدرن در ایران و عدم زیر ساخت های کافی فرهنگی و اقتصادی و هم چنین، وجود نیازهای فرهنگی و هنری بومی متفاوت با جوامع غربی، لزوم پرداختن بیش از حد به این هنر در شرایط کنونی کشور ضروری نمی باشد. این پژوهش، با استفاده از روش های توصیفی و تحلیلی و بنا به ضرورت در قسمت هایی از روش تاریخی صورت گرفته است و گردآوری اطلاعات از طریق روش های کتابخانه ای و اسنادی انجام شده است.