بررسی الگوی مکانی-زمانی شکوفایی جلبکی در تنگه هرمز و شناسایی متغیرهای محیطی موثر بر آن

در دو دهه اخیر، رخدادهای متناوب شکوفایی جلبکی در آب های جنوبی ایران و به خصوص تنگه هرمز خسارات اقتصادی و زیست محیطی قابل توجهی به بار آورده است. این پژوهش با هدف شناسایی مدل های سنجش از دوری و عددی مناسب برای پایش شکوفایی جلبکی و متغیرهای محیطی موثر و تحلیل الگوی مکانی-زمانی شکوفایی جلبکی طی سال های 2019-2003 انجام شد. به این منظور غلظت کلروفیل در مقادیر بالا به عنوان متغیر اصلی نشان دهنده شکوفایی جلبکی انتخاب شد و ارتباط آن با متغیرهای محیطی شامل دمای سطح آب، شوری، عمق اپتیکی ذرات معلق و سرعت باد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که دما و شوری به ترتیب مهم ترین متغیرهای موثر هستند و محدوده دما و شوری مطلوب برای رشد جلبک ها در منطقه به ترتیب 27-22 درجه سانتی گراد و psu 39- 5/37 می باشد. همچنین در بازه زمانی بین ماه های نوامبر تا فوریه بیشترین احتمال رخداد شکوفایی جلبکی وجود دارد. مناطق شمالی و مرکزی تنگه هرمز نیز نسبت به سایر مناطق بیشتر تحت تاثیر شکوفایی جلبکی قرارگرفته اند. نتایج این مطالعه با کمک به توسعه مدل های هشدار زودهنگام شکوفایی جلبکی می تواند در پیشگیری و کنترل خسارات ناشی از آن در منطقه نقش مهمی ایفا کند.