طراحی مدل ساختاری موانع اجرای برنامه ریزی راهبردی در فدراسیونهای ورزشی ایران

هدف از این پژوهش تدوین مدل ساختاری برای شناسایی موانع اجرای برنامه ریزی راهبردی در فدراسیونهای ورزشی ایران بود. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و از نظر هدف کاربردی که به شکل میدانی اجرا شد. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران و کارشناسان خبره فدراسیونهای ورزشی به تعداد 200 نفر بود. نمونه گیری به روش تمام شمارانجام گرفت و تعداد 177 پرسشنامه جمع آوری گردید. ابزار اندازه گیری پژوهش پرسشنامه محقق ساخته حاصل از مصاحبه ها (16 مصاحبه) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با نظر متخصصین و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ بر روی یک نمونه اولیه 30 نفره با 82/0 تایید شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و در سطح آمار استنباطی تحلیل عاملی اکتشافی، آزمون رتبه بندی فریدمن و مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Amosنسخه 23 انجام شد. نتایج نشان داد که 11 عامل اصلی موانع اجرای برنامه ریزی استراتژیک در فدراسیون های ورزشی منتخب ایران را تشکیل می دهند. همچنین، بین موانع اجرای برنامه ریزی استراتژیک در فدراسیون های ورزشی منتخب ایران از دیدگاه نمونه های تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد؛ به طوری که «موانع مدیریتی» بالاترین رتبه و «محیط سیاسی و حقوقی» پایین ترین رتبه را به خود اختصاص داده اند. در نهایت، مدل ساختاری موانع اجرای برنامه ریزی استراتژیک در فدراسیونهای ورزشی ایران تدوین شده و برازش آن مورد تایید قرار گرفت.