مطالعه موانع توسعه سیاسی در ایران با تاکید بر عدم مشارکت نخبگان دانشگاهی (مطالعه موردی: اساتید دانشگاه های لارستان)

هدف پژوهش حاضر، مطالعه موانع توسعه سیاسی در ایران با تاکید بر عدم مشارکت نخبگان دانشگاهی (مطالعه موردی: اساتید دانشگاه های لارستان) است. این پژوهش برحسب هدف، پژوهشی بنیادی و کاربردی و برحسب داده ها، مطالعه ای کیفی است که در آن از روش پدیدارشناسی استفاده شده است. در اجرای این پژوهش، اطلاعات از طریق مصاحبه گردآوری شد.با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک اشباع نظری، آگاهی دهندگان کلیدی)20  نفر از استادان) برای شناسایی موانع توسعه سیاسی انتخاب شدند و ابزار استفاده شده، مصاحبه نیمه ساختمند بود. تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده از مصاحبه های انجام شده، با روش تحلیل مضمون صورت گرفت.طبق نتایج به دست آمده از تحلیل مضمون در این پژوهش، ده مضمون پایه حاصل شد: نارسایی فرهنگی و آموزشی، ضعف فرهنگی، کژتابی نگرش افراد به توسعه سیاسی، ضعف اطلاع رسانی رسانه ها، اشتغال و سیاست های اقتصادی ناکارآمد دولت ها، احساس محرومیت نسبی، ضعف سرمایه اجتماعی، موانع تاریخی، ضعف جامعه مدنی و عوامل سیاسی. درنهایت، این چهار مضمون سازمان دهنده استخراج شد: موانع فرهنگی (نارسایی فرهنگی و آموزشی ، ضعف فرهنگی، کژتابی نگرش افراد به توسعه سیاسی و ضعف اطلاع رسانی رسانه ها)، موانع اقتصادی (وضعیت اشتغال و سیاست های اقتصادی ناکارآمد دولت ها) موانع اجتماعی (احساس محرومیت نسبی ، ضعف سرمایه اجتماعی و ضعف جامعه مدنی) و موانع ساختاری (عوامل تاریخی و عوامل سیاسی).