تحلیل موانع و توانمندسازهای هماهنگی عملیات لجستیک در زنجیره تامین بشردوستانه

یکی از موارد مهم جهت بهبود بهره‏وری در عملیات لجستیک امداد بشردوستانه، ایجاد هماهنگی بین بازیگران و ذینفعان متعدد می‏باشد. این تحقیق در همین راستا و با هدف شناسایی عوامل موثر بر ایجاد هماهنگی در زنجیره تامین بشردوستانه و ارایه راهکارهای مناسب صورت گرفته است. بدین منظور از تکنیک‏های نقشه شناختی فازی، مدلسازی معادلات ساختاری و تحلیل اهمیت- عملکرد استفاده شد. بررسی ادبیات موضوع و مصاحبه با خبرگان و مسیولان، منجر به شناسایی 18 عامل اثرگذار بر ایجاد هماهنگی در زنجیره تامین بشردوستانه شده است که در پنج دسته عوامل استراتژیک، زیرساختی، فرهنگی، فرآیندی و منابع مالی و غیرمالی قرار گرفتند. تحلیل عوامل با استفاده از نقشه شناختی فازی نشان داد که انسجام فرهنگی و همکاری بین بازیگران به عنوان محوری‏ترین عنصر شناسایی گردید. همچنین ترسیم مدل ساختاری تفسیری عوامل اصلی نشان داد که عوامل استراتژیک، زیرساختی و فرهنگی در سطح پایه قرار گرفتند. بعلاوه در این تحقیق از تحلیل اهمیت- عملکرد نیز استفاده شد، که نتایج نشان داد جهت دستیابی بهتر به هماهنگی در عملیات امدادرسانی می‏بایست برنامه‏ریزی بلندمدت، ارایه آموزش‏های کارآمد، موثر و برنامه‏ریزی شده و همچنین یادگیری متقابل، مورد توجه قرار گیرد. یک ملاحظه کاربردی بالقوه اینست که بازیگران دگیر امداد رسانی، از مکانیزم های ارایه شده همچون برنامه ریزی عملیاتی و استراتژیک استفاده می‏کنند و همچنین ملاحظه اجتماعی مهم اینست که با ایجاد اعتماد و در نظر گرفتن ملاحظات فرهنگی می‏توان به هماهنگی بهتر بازیگران در امدادرسانی بحران کمک نمود.