اثربخشی آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امید به زندگی و کیفیت زندگی دیابتیک در مبتلایان به دیابت بارداری

دیابت بارداری دارای پیامدهای منفی بسیاری از جمله کاهش امید به زندگی و افت کیفیت زندگی دیابتیک است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امید به زندگی و کیفیت زندگی دیابتیک در مبتلایان به دیابت بارداری بود.

 این مطالعه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش زنان مبتلا به دیابت بارداری مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی و درمانی منطقه یک شهر تهران در فصل تابستان 1399 بودند که تعداد 40 نفر از آنها پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و با روش تصادفی به کمک قرعه‌کشی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش ذهن‌آگاهی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفت و در این مدت گروه گواه آموزشی ندید. داده‌ها با مقیاس امید به زندگی (اسنایدر و همکاران، 1991) و سیاهه کوتاه‌شده بالینی کیفیت زندگی دیابتیک (بروگز و همکاران، 2004) گردآوری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS-24 تحلیل شدند.

 یافته‌ها نشان داد که بین گروه‌های آزمایش و گواه در هر دو متغیر امید به زندگی و کیفیت زندگی دیابتیک تفاوت معنی‌داری وجود داشت. به عبارت دیگر، آموزش ذهن‌آگاهی مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش امید به زندگی (001/0, P=93/18=F) و کیفیت زندگی دیابتیک (001/0, P=91/21=F) در مبتلایان به دیابت بارداری شد.

طبق نتایج پژوهش حاضر، برای بهبود امید به زندگی و کیفیت زندگی دیابتیک می‌توان از روش آموزش ذهن‌آگاهی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کنار سایر روش‌های آموزشی استفاده کرد.