نقش برنامه ریز در شهر چیست؟ (مانیفست جایگاه برنامه ریز از منظر تحقق پذیری طرح ها و برنامه ها)

با توجه به تنظیم برنامه های متعدد که در راستای توسعه کشور، شهر و اجتماعات محلی از جانب برنامه ریزان تهیه گشته اند، این برنامه ها کمتر توانسته در زمینه برنامه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موجبات توسعه ملی، منطقه ای و محلی را در حوزه اهداف خود فراهم سازند. این سوال مطرح میشود که چرا به اهداف خود کمتر دست پیدا کرده اند؟ در این مقاله سعی بر آن است که به علل ناکامی این طرح ها در ارتباط با نقش برنامه ریز پرداخته شود و رسالتی برای برنامه ریز شهر مشخص گردد تا بتواند در زمینه محلی کردن برنامه های ملی به موفقیت های لازم دست یابد. لذا در این تحقیق به معرفی سنت های چهارگانه فرید من در حد اختصار و همچنین برنامه ریزی غیراقلیدسی پرداخته می شود. رویکرد کلی در این مقاله عمل گرایی و تحقق پذیری طرح ها و برنامه ها میباشد که در تار و پود این اثر نهفته است و جان مایه تحلیل ها گشته است. این پژوهش دارای ماهیتی «تبیینی» است و از سوی دیگر با توجه به کلیت موضوع، رویکرد حاکم بر این پژوهش «کاربردی» می‌باشد. در این تحقیق از روش های تحقیق توصیفی، علی و عملی بهره برداری گردیده است و سازوکارهایی متناسب با الگوی برنامه ریزی فریدمن پیشنهاد می شود.