مقایسه میزان سازگاری اجتماعی در بین افراد معتاد و غیر معتاد شهر ایلام
مسیله اعتیاد در کنار بحران زیست محیطی، بحران هسته ایی و بحران جمعیت یکی از چهار بحران مهم بشر در قرن حاضر است بعضی خصوصیات و ویژگی های شخصیتی، امکان رفتن شخص به سمت اعتیاد را بیشتر می کند برای مثال اگر فردی به شکلی افراطی خجالتی و کم رو باشد و با مصرف ماده ی مخدر احساس آرامش و اجتماعی بودن بکند، امکان آن وجود دارد که بخواهد بار دیگر آن ماده را مصرف کند و فرایند اعتیاد را به جریان بیاندازد. هدف از این پژوهش، مقایسه سازگاری اجتماعی در افراد معتاد و غیرمعتاد شهر ایلام بود که به روش علی- مقایسه ای انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل همه مردان مصرف کننده و غیر مصرف کننده مواد مخدر در فاصله سنی 18 تا 35 سال را در بر می گیرد که تعداد 100 نفر از آنان؛ به عنوان نمونه، با روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس سازگاری اجتماعی ویزمن و پی کل بود. جهت بررسی فرضیات از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیری MANOVA استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که متغیر سازگاری اجتماعی و ابعاد هفت گانه آن در بین افراد معتاد و غیرمعتاد تفاوت معنادار در سطح (1P<./0) دارد. بر اساس نتایج این تحقیق می توان گفت سازگاری اجتماعی در افراد غیرمعتاد بالاتر از افراد معتاد است.
سازگاری اجتماعی ، معتاد ، اعتیاد ، ایلام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.