بررسی اثر سامانه های مختلف آبیاری و تیمارهای کنترل علف هرز بر وزن خشک علف های هرز و عملکرد کمی و کیفی نیشکر

به منظور بررسی اثر سامانه های مختلف آبیاری و تیمارهای مختلف کنترل علف های هرز، آزمایشی به صورت کرت های خرده شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1399 در موسسه تحقیقات و آموزش توسعه نیشکر خوزستان انجام گرفت. پنج سامانه آبیاری، شامل آبیاری قطره ای سطحی (I0)، دو نوع آبیاری قطره ای زیرسطحی با قطره چکان هایی با دبی 2/3 و 3/6 لیتر بر ساعت و فواصل 50 و 60 سانتی متری از یکدیگر (به ترتیب، I1 و I2)، آبیاری بارانی خطی (سامانه ماشین آبیاری با آبپاش های لپا I3) و آبیاری سطحی جویچه ای (روش آبیاری مرسوم، I4) به عنوان کرت اصلی و تیمارهای علف های هرز شامل تداخل در تمام دوره (W0)، کنترل یا وجین در تمام دوره (W1) و کولتیواسیون (W2) بود. بالاترین و پایین ترین سطح میانگین عملکرد نی (به ترتیب، 167و 117 تن بر هکتار) و عملکرد شکر (به ترتیب، 18/24 و 12/40تن بر هکتار) به ترتیب، در تیمارهای آبیاری I3 و I4 مشاهده شد. میانگین عملکرد نی و شکر در تیمار W0 به طور معنی داری کمتر از تیمارهای W1 و W2بود (با اختلاف 18/34 و18/78 درصدی برای عملکرد نی و 17/84و 18/58 درصدی برای عملکرد شکر). صفات کیفی مطالعاتی، شامل بریکس، درصد ساکارز شربت، درصد خلوص شربت تحت تاثیر تیمارهای روش آبیاری و کنترل علف های هرز قرار نگرفت. وزن خشک کل علف های هرز در تیمارهای آبیاری I0 تا I4 در شرایط تیمارW0 به ترتیب 90، 78، 47، 43 و 173 گرم بر مترمربع و برای تیمار W2 به ترتیب، 30، 23، 16، 15 و 40 گرم بر مترمربع بود. نتایج این پژوهش نشان داد که در شرایط منطقه مطالعاتی، انتخاب سامانه آبیاری مناسب (سامانه آبیاری بارانی و آبیاری قطره ای زیرسطحی) در ترکیب با کاربرد کولتیواسیون در بازرویی اول (راتون اول)، علاوه بر کاهش آب کاربردی فصلی، می تواند به عنوان ابزاری مفید برای کاهش رقابت علف های هرز در کشت نیشکر توصیه گردد.