تحلیل رفتار مهار بازویی میراشده در سازه های بلند به روش فوریه در فضای هیلبرت

یکی از مهم ترین پارامترهای کنترل کننده طراحی در سازه های بلند، تغییر مکان جانبی سازه می باشد. انواع مختلف سیستم های مقاوم سازه ای جهت تحمل بارهای جانبی و ثقلی پیشنهاد شده است، که در این میان، سیستم هسته مرکزی با مهار بازویی و میراگر ویسکوز (The central core system with outrigger and viscous damper) نقش قابل ملاحظه ای در کاهش لنگر واژگونی و بهبود معیارهای عملکردی سازه دارد. هسته مرکزی به خاطر جرمش در اثر شتاب جاذبه زمین تحت بار محوری قرار می گیرد. در پژوهش های قبلی اثر توام نیروی محوری و سختی ستون های پیرامونی بر ارتعاشات سیستم موردنظر لحاظ نشده است. در این پژوهش ارتعاشات آزاد و اجباری سیستم هسته مرکزی به انضمام مهاربند بازویی و میراگر ویسکوز، با لحاظ نیروی محوری ناشی از جرم هسته مرکزی مورد بررسی قرار می گیرد. با توجه به مختلط بودن مقادیر ویژه و غیر متعامد بودن بردارهای ویژه این سیستم و برای دستیابی به پاسخ سیستم، از تکنیک متعامدسازی بردارهای ویژه در فضای هیلبرت (Hilbert Space) و بسط سری فوریه براساس بردارهای حاصل استفاده می شود. نتایج حاصل نشان می دهد که لحاظ اثر نیروی محوری باعث افزایش جابه جایی نسبی طبقات، برش پایه و لنگرپایه می شود.