نگاهی نو به مشکلات و چالش های دانشگاه علوم پزشکی ایران؛ گام اول در مسیر ارتقای عملکرد

دانشگاه های علوم پزشکی کشور به عنوان مراکزی برای تفکر و نوآوری متولی تامین، حفظ و ارتقای سلامت جمعیت تحت پوشش خود و سایر نقاط کشور هستند. مدیران دانشگاه با شناسایی مشکلات و چالش ها و با تکیه بر ابزارهای توسعه خلاقیت و حل مساله و حرکت به سمت دانشگاه های نسل سوم می تواند اهداف دانشگاه را محقق کنند.

این مطالعه یک پژوهش کاربردی است که به روش کیفی در سه مرحله به احصاء و دسته بندی چالش های عملکردی مراکز و واحدهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران پرداخته است. جامعه مورد بررسی در این پژوهش را خبرگان، مدیران و کارشناسان مراکز مختلف دانشگاه تشکیل دادند. تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوایی انجام شد.

مجموع 215 مساله جمع آوری شده در 3 محور کلی مدیریت مبتنی بر شواهد، وجود بروکراسی سنگین و فرهنگ سازمانی تقسیم بندی شد. پرتکرارترین مشکلات در حوزه مدیریت مبتنی بر شواهد ذکر شد و نقص در شایسته سالاری سرفصلی بود که در هر سه محور مورد توجه قرار گرفته بود. فقدان برنامه پایش و ارزشیابی موثر، نبود چارچوب مدون برای استفاده از نتایج پایش و ارزشیابی موجود، کمی گرایی، نبود سیستم تنبیهی و تشویقی کارآمد، ایرادات قانونی، مدیریتی، تشکیلاتی و فرایندی، مشکلات آموزش، ارتباطات، انگیزش، عملکرد و نگرش نیروی انسانی و ضعف در تعلق سازمانی پرسنل از سایر موارد مهم مورد اشاره بود.

 به نظر می رسد که مهم ترین مشکلات دانشگاه از منظر کارکنان به صورت مجموعه به هم مرتبطی از محدودیت های بوروکراتیک، تصمیم گیری های فاقد پشتوانه و تاثیرات سوء و متقابل این دو و مشکلات مربوط به  فرهنگ سازمانی نمود می یابد و هر نوع تغییری برای رفع این مشکلات باید با در نظر گرفتن اثرات احتمالی آن بر سایر عوامل ذکر شده انجام شود.