تاثیر تیمار محلول پاشی عناصر ریزمغذی و تراکم کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام لوبیا قرمز (Phaseolus vulgaris L.) در کرج

به‌منظور بررسی تاثیر محلول‌پاشی با ریزمغذی و تراکم بوته بر عملکرد و اجزاء عملکرد دو ژنوتیپ لوبیا قرمز، آزمایشی به‌صورت کرت یک بار خردشده فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در سال زراعی 1394 اجرا شد. محلول‌پاشی به‌عنوان فاکتور اصلی در چهار سطح شامل شاهد محلول‌پاشی با آب، محلول‌پاشی دو در هزار سولفات آهن، محلول‌پاشی دو در هزار سولفات روی و محلول‌پاشی توام سولفات آهن و روی هرکدام دو در هزار و سطوح مختلف تراکم شامل 20، 30 و 40 بوته در مترمربع و دو ژنوتیپ لوبیا (رقم اختر و لاین D81083) به‌صورت فاکتوریل تحت عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که محلول پاشی نسبت به عدم کاربرد آن، به‌ترتیب موجب افزایش 12/32 و 47/30 درصدی عملکرد دانه در لاین D81083 و رقم اختر شد. همچنین محلول‌پاشی هم زمان کود ریزمغذی آهن و روی، به‌طور معنی‌داری سبب افزایش صفات مورد بررسی در هر دو ژنوتیپ مورد مطالعه شد. بین تراکم های 30 و 40 بوته در مترمربع رقم اختر، تفاوت معنی داری از لحاظ عملکرد دانه وجود نداشت، اما در تراکم 30 بوته در مترمربع، لاین  D81083 عملکرد بالاتری نسبت به دو تراکم دیگر داشت. در کل نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه از تیمار محلول‌پاشی هم زمان آهن و روی در لاین  D81083 با تراکم 30 بوته در مترمربع به‌دست آمد.