تجزیه میزان انتشار گازهای گلخانه ای به محرک های موثر در بخش صنایع تولیدی ایران، با استفاده از روش LMDI طی سال های 1378 تا 1398

انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از احتراق سوخت های فسیلی در صنایع تولیدی جهان با دارا بودن سهم 30درصد انتشار، به عنوان یکی از پتانسیل های مهم کاهش مطرح می باشد.  در این پژوهش، با بکارگیری روش میانگین لگاریتمی شاخص دیویژیا در تلفیق با مدل کایا، عوامل موثر بر انتشار صنایع تولیدی ایران، شامل فاکتورهای فعالیت، ساختار صنایع، شدت انرژی، ترکیب سوخت و ضریب انتشار طی سال های 1378 تا 1398 شناسایی و مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج، اثرات سطح فعالیت صنعتی مهمترین محرک انتشار در صنایع کارخانجات تولیدی می باشد، به طوری که میزان انتشار از 22/33 میلیون تن در سال 1378 به 35/67 میلیون تن در سال 1398 افزایش یافته است. محرک ساختار صنعتی در جهت عکس عمل نموده و از 85/3- میلیون تن در سال 1378 به 73/29- میلیون تن کاهش داشته است. همچنین انتشار گازهای گلخانه ای در صنایع شیمیایی و پتروشیمی، کارخانجات سیمان و تولیدات فلزی غیرآهنی به ترتیب 38/60، 29/55 و 9/37 میلیون تن افزایش داشته و تغییرات در انتشار گازهای گلخانه ای در صنایع پالایش نفت و زغال سنگ نیز در دوره مورد بررسی تقریبا ثابت بوده است.