بررسی عامل زمان در توسعه میادین مشترک در قالب قراردادهای Buy Back و IPC - مطالعه موردی میدان نفتی یادآوران
در این مقاله صرف نظر از تحریم های حاکم بر کشور، با بررسی اهمیت عامل زمان در شروع عملیات توسعه و برداشت از میدان مشترک نمونه، تولید بهینه بر اساس معادلات مهندسی مخزن برآورد و با استفاده از معادله دارسی و معادله تراکم پذیری و حل مدل ریاضی (حداکثر کردن NPV)، سه سناریوی تولید همزمان، زودتر و با تاخیر از رقیب در قالب بکارگیری دو روش قراردادی بیع متقابل وIPC مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می دهد در سناریوی تولید همزمان، خسارتی متوجه ایران نخواهد بود. اما آنچه منافع حاصله برای دو کشور رقیب را متمایز می سازد، حجم سرمایه گذاری و تکنولوژی برداشت می باشد که با نصب تاسیسات سطح الارضی ظرفیت بالا و حفر تعداد چاه های بیشتر انجام می شود. در سناریوی دوم، علاوه بر آنکه 10 سال زودتر از منابع میدان استخراج کرده و منافع کسب نموده ایم، عوارض تولید کمتر ناشی از افت فشار مخزن نیز بیشتر متوجه رقیب گردیده و در سناریوی سوم نیز بالعکس این خواهد شد. همچنین در هر سه سناریو، برآورد میزان تولید بهینه از میدان و خالص ارزش حال با بکارگیری روش IPC بیشتر از روش بیع متقابل می باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.