بررسی نسبت شکاف تکنولوژیکی و عوامل موثر بر کارآیی فنی واحدهای زنبورداری

مطالعه حاضر با هدف بررسی کارآیی فنی واحدهای زنبورداری و عوامل موثر بر آن انجام شده است. در این مطالعه، نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعیین و داده های مورد نیاز به صورت حضوری و با تکمیل پرسشنامه از 150 زنبوردار شهرستان رودسر در سال 1399 جمع آوری شد. در مطالعه حاضر جهت شناسایی داده های پرت در مجموعه داده ها از روش ابر داده استفاده شد. بعد از حذف داده های پرت، نمونه مورد بررسی با استفاده از تحلیل خوشه ای به دو گروه همگن از نظر اندازه تقسیم شد. برای برآورد کارآیی فنی نسبت به مرز گروهی از مدل تحلیل پوششی داده ها استفاده شد و جهت برآورد کارآیی فنی نسبت به مرز پوششی نیز الگوی فرامرزی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد میانگین نسبت شکاف تکنولوژیکی زنبور داران مورد مطالعه حدود 76 درصد است، یعنی اگر تمامی زنبورداران مورد مطالعه به فناوری فرامرزی برسند امکان 24 درصد افزایش تولید وجود دارد. زنبوردارانی که کوچ می کنند از نسبت شکاف تکنولوژیکی بالاتری برخوردار هستند و نتیجه آزمون کولموگروف اسمیرنوف نشان داد که این اختلاف از نظر آماری معنی دار است. نتایج رگرسیون چند متغیره عوامل موثر بر کارآیی فنی نشان داد متغیرهای سابقه کار، نوع مالکیت، شرکت در کلاس های آموزشی و ترویجی، شغل اصلی زنبوردار، تعداد کندوها و متغیر کوچ کردن اثر مثبت و معنی دار بر کارآیی فنی زنبورداران دارند. با توجه به اینکه بین نسبت شکاف تکنولوژیکی زنبوردارانی که کوچ می کنند و کوچ نمی کنند از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود دارد، بنابراین با برطرف نمودن مشکلات مربوط به کوچ زنبورداران می توان با استفاده از منابع فعلی، سطح تولید زنبورداران را بهبود بخشید.