بررسی وضعیت سیاسی و فرهنگی ایران در زمان امام سجاد (ع)

ایرانیان پس از صبر و تحمل قرنها حکومت ناعادلانه و طبقاتی ساسانیان، با ورود مسلمانان به شعار مساوات و برابری دل نهادند و اسلام را پذیرفتند. عربهایکه از امویان ناراضی و ناراحت بودند، همراه با خانواده به شرق ایران، دورترین حد قلمرو خلافت، مهاجرت داده شدند تا مقیم شوند. امویان در دوران خود فتوحات زیادی را در ایران و آفریقا به نام خود کرد امارفتار تبعیض گونه حکام اموی و اعتقاد آنها به سیادت عربی موجبات نارضایتی ایرانیان را فراهم آورد؛ از هر قیامی که به مخالفت با امویان یا با شعار الرضا من آل محمد (ص) برپا می شد، حمایت کردندفعالیت سیاسی ایرانیان علیه امویان برای اولین بار در قیام مختار ظاهر شد.بدین منظور پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی در صدد پاسخ به این سوال است که وضعیتسیاسیوفرهنگیایراندرزمانامامسجاد (ع) چگونه بوده است؟ یافته های پژوهش حاکی از آن است که  شرکت ایرانیان در قیام زید بن علی و فعالیت یحیی بن زید و عبدالله بن معاویه در ایران، حکایت از تکامل و تکوین بینش ایرانیان در درک نااهل و نامحرم بودن امویان بر مسند خلافت دارد.نارضایتی مردم ایران و عربهای مهاجر موجب شد خلفای اموی رفتار ستمگرانه را قدری تعدیل نمایند. در اواخر دوره اموی که ضعف بر پیکره خلافت مستولی شده بود. فرصتی برای فعالیتهای فرهنگی ایمه و شیعیان فراهم گردید.