کنش های دراماتیک جسمی (غیر کلامی) در قرآن از منظر جیمز تامس

قصص قرآن دارای جنبه های نمایشی بوده و می توان آنها را از این جهت مورد بررسی قرار داد. واژه نمایش در یونانی صرفا به معنای کنش است. کنش به عنوان مهم ترین عنصر درام است. جیمز تامس، نظریه پردازی است که بر اساس روش فرمالیستی، متن نمایشی را مورد بررسی قرار می دهد. او در توضیح عمل شخصیت، از کنش های دراماتیک جسمی نام می برد. کنش های جسمی، کنش هایی هستند که به صورت غیرکلامی بیان می شوند. این پژوهش با هدف تبیین کنش های جسمی در قصص قرآن، تلاش دارد تا به این پرسش اساسی پاسخ دهد که وجه نمایشی کنش های جسمی در قصص قرآن چیست؟ در نهایت به این فرضیه دست یافت که آیا قصه های قرآن دارای وجوه دراماتیک است یا خیر. روش تحقیق به صورت تجزیه اطلاعات و به صورت استقرایی تفسیری و روش توصیفی تحلیلی است. نتایج تحقیق نشان می دهد کنش های جسمی مانند هبوط حضرت آدم ، کشتی حضرت نوح در قصص قرآن دارای ارزش دراماتیک بوده و می توان از این کنش ها در خلق موقعیت های نمایشی بهره برد.