بررسی تطبیقی ساختار روایی و محتوایی دو قصه عامیانه (داراب نامه و بختیارنامه)

قصه های عامیانه یکی از انواع ادبی به شمار می آید که برگرفته از یک سنت کهن در داستان‏پردازی است که داستان‏پرداز مقوله‏های گوناگونی را در آن به کار می گیرد تا علاوه بر سرگرم‎کنندگی، خصوصیات، روحیات و آرزوهای مردم ایران و همچنین تاریخ اجتماعی آنان را به تصویر بکشد. دو قصه عامیانه دل‎انگیز و خواندنی داراب نامه طرطوسی و بختیارنامه دقایقی مروزی از این نوع هستند. از آنجایی که قصه های بلند عامیانه، ظرفیت پژوهشی بالایی دارند؛ پژوهش حاضر، به بررسی و مقایسه ساختار روایی و محتوایی این دو داستان اختصاص یافته است. در این پژوهش، که به شیوه تحلیلی-توصیفی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای انجام شده، پس از بررسی و تحلیل روایی و محتوایی دو اثر، این نتایج به دست آمده است که ساختار روایی داراب‎نامه نسبت به بختیارنامه از استحکام و جذابیت بیشتری برخوردار است. همچنین از نظر محتوایی، داراب‎نامه، حضور فرهنگ طلایی و باستانی ایران زمین است، اما در بختیارنامه، بیشتر با فرهنگ اسلامی روبرو هستیم.