پروفایل بیانی ژن DNAH1 در بافت بیضه بز کرکی راینی

نشان داده شده که جهش در ژن DNAH1 (Dynein Axonemal Heavy Chain 1) با فنوتیپ های MMAF (ناهنجاری های مورفولوژیکی چندگانه در تاژک ها) و PCD (دیسکینزی مژکی اولیه) مرتبط است. MMAF به طور گسترده در صفات تولیدمثلی نرها مورد مطالعه قرار گرفته است و اغلب با اسپرم غیرطبیعی همراه است که به طور جدی بر صفات باروری نرها تاثیر می گذارد و حتی منجر به ناباروری می شود. در واقع، به عنوان یک ژن وابسته به MMAF، بسیاری از مطالعات ژن DNAH1  را به عنوان بازیگر اصلی و اساسی در رشد غدد جنسی نرها و ماده ها شناسایی کرده اند و کاربردهای بالینی ژن DNAH1 را بررسی کرده اند.  PCDاغلب با اختلال حرکت مژک همراه است، که همچنین یک بیماری ژنتیکی اتوزومال مغلوب است. بیماران مبتلا به PCD  شدید ناباروری را نشان می دهند. هدف این پژوهش مطالعه الگوی بیان ژن  DNAH1در بافت بیضه بز کرکی راینی بود.

مواد و روش ها:

 از بافت بیضه سه راس (از هر راس 3 تکرار) بز کرکی راینی  در کشتارگاه نمونه گیری انجام شد. نمونه های جدا شده در میکروتیوب های 5/1 میلی لیتری قرار گرفت. استخراج RNA کل از بافت بیضه انجام شد. برای ارزیابی کیفیت و کمیتRNA  استخراج شده از روش الکتروفورز روی ژل آگارز و UV اسپکتروفتومتری استفاده شد.. سپس cDNA ساخته و Real Time PCR اجرا شد. همچنین از ژن خانه دار GAPDH به عنوان کنترل استفاده شد. منحنی های ذوب بررسی و تجزیه و تحلیل داده های حاصل از Real Time PCR انجام شد.

نتایج منحنی های Real Time PCR و مشاهده نتایج الکتروفورز محصولات PCR روی ژل آگارز 2 درصد نشان داد که ژن DNAH1 در بافت بیضه بیان شده است. برای ژن DNAH1 باندی به اندازه 140 جفت باز و برای ژن GAPDH باندی با اندازه 143 جفت باز مشاهده شد و صحت آزمایش تکثیر تایید شد.

نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج پژوهش حاضر و نتایج سایر محققین می توان نتیجه گرفت که ژن DNAH1 نقش مهمی در باروری دارد، در پژوهش حاضر مشخص شد ژن DNAH1 در بافت بیضه بیان می شود. لذا، ژن DNAH1 به احتمال زیاد برای باروری نرها بسیار ضروری است و نتایج این پژوهش راه را برای پژوهش های آینده جهت توصیف نقش ژن DNAH1 به عنوان یک ژن کاندیدا برای باروری بهتر و فیزیولوژی طبیعی در حیوانات اهلی، به ویژه بز فراهم کرده است.