بررسی کارایی پردازش کربنیزاسیون گرمابی بر تولید بیوگاز ناشی از هضم بی‎هوازی مواد آلی

بیشترین مشکلات در زمینه مدیریت پسماند شهری مربوط به بخش آلی پسماندهای شهری است. در این پژوهش که به‎صورت تجربی انجام شد، اثر هیدروچارهای تولیدی در دماهای 150، 190 و 230 درجه سانتی‎گراد بر فرایند هضم بی‎هوازی با نمونه بخش آلی پسماندهای شهری تهران بررسی شد. بر اثر فرآیند کربنیزاسیون گرمابی، با افزایش دما، میزان بازدهی هیدروچار کاهش یافت و در عین‎حال با توجه به افزایش ارزش حرارتی، میزان بازدهی انرژی در هیدورچار-190 به بیشینه حالت خود رسید. اثرگذاری هیدروچار بر میزان تولید بیوگاز متغیر بود و در هیدروچارهای 150 و 190 به‎ترتیب 25/23 و 03/41 درصد افزایش تولید بیوگاز مشاهده شد که ناشی از تخریب ساختار سخت بخش آلی پسماندهای شهری بود. از طرفی در هیدروچار-230، 63/30 درصد کاهش تولید بیوگاز رخ داد که ناشی از تولید محصولات بازدارنده مانند فنول و فورفورال در فرایند کربنیزاسیون گرمابی بود. با توجه به نتایج حاصل شده، بهترین شرایط به‎منظور تولید بیشینه بیوگاز در هیدروچار تولیدی در دمای 190 درجه سانتی‎گراد و زمان ماند 40 دقیقه بود. هم‎چنین درصد تولید متان در این شرایط معادل 25/63 درصد بود.