بررسی عددی تاثیر زوج آبشکن های محافظ بر آبشستگی اطراف آبشکن های سری

از جمله روش های کاهش خسارت سیل و کاهش سرعت جریان در نزدیکی ساحل، استفاده از آبشکن ها است. در این مطالعه ابتدا انتقال رسوب و آبشستگی اطراف آبشکن های سری در یک مدل آزمایشگاهی توسط نرم افزار Flow 3d شبیه سازی شده است. با توجه به نتایج از این مقایسه، می توان تطابق خوب بین نتایج مدل عددی و آزمایشگاهی را مشاهده کرد. به طوری که میزان خطای MAPE در اطراف آبشکن اول، برای نسبت های U/Ucr برابر 75/0 و 85/0 و 95/0 به ترتیب برابر با 9 درصد و 79/13 درصد و 10/14 درصد می باشد (Ucr سرعت بحرانی). سپس در بالادست کانال از دو آبشکن محافظ با طول های (10 و 20 سانتی متر)استفاده شده و اثرات این دو آبشکن بر روی آبشستگی اطراف آبشکن های اصلی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که با افزایش U/Ucr، حداکثر عمق آبشستگی اطراف آبشکن ها افزایش می یابد، به طوری که با افزایش 26 درصدی U/Ucr (از 75/0به 95/0)، افزایش حداکثر عمق آبشستگی اطراف آبشکن های اول، دوم و سوم به ترتیب برابر 51، 400 و 116 درصد، می شود. هنگامی که زوج آبشکن محافظ با طول های متفاوت به صورت همزمان به کار می روند، باعث کاهش شدید شدت برخورد جریان به دیواره و دماغه ی آبشکن اصلی اول می شوند به همین دلیل ابعاد حفره ی آبشستگی در اطراف آبشکن های اصلی کاهش یافته است بعلاوه حداکثر عمق آبشستگی اطراف آبشکن های اصلی اول و دوم و سوم به ترتیب میزان 78، 42 و 79 درصد کاهش پیدا کرده اند (U/Ucr برابر با 85).