مروری اجمالی بر انواع کمک کاتالیزگر ها و عملکرد آن ها در فرایندهای (کو) پلیمرشدن اولفین ها: از سنتز تا کاربرد صنعتی

در گذشته پژوهشگران بر این باور بودند که کمک کاتالیزگر جزء غیرفعالی است که تنها وظیفه "حذف ناخالصی ها "و "آلکیل دار کردن" مراکز فعال کاتالیزی در ابتدای فرایند پلیمرشدن را بر عهده دارد و نقش مشخصی در ادامه فرایند پلیمرشدن ایفا نمی کند. امروزه اثبات شده که این باور نادرست است، چرا که استفاده از کمک کاتالیزگرهای متنوع، به القای خواص متنوعی در پلیمر نهایی منجر می شود که با این دیدگاه ناهمخوان است. کمک کاتالیزگر (یون منفی) و مراکز فعال کاتالیزی (یون مثبت) "جفت یون "را تشکیل می دهند که بر ریزساختار و چینش مونومرها در زنجیر های پلیمری در طول واکنش پلیمرشدن حاکم هستند. از عوامل مهم در پلیمرشدن اتیلن آلفااولفین، انتخاب آلومینیم آلکیل برای کنترل فعالیت و خواص پلیمر است. در این مقاله، اهمیت نقش کمک کاتالیزگر در فرایند پلیمرشدن کاتالیزگر های زیگلر-ناتا، متالوسن و هیبریدی، اثر آن بر رفتار کاتالیزگر، توزیع مراکز فعال کاتالیزی، فعالیت کاتالیزگر و خواص محصول پلیمری نظیر وزن مولکولی و توزیع آن، درصد موم، کومونومرپذیری و خواص فیزیکی-مکانیکی متنوع از جمله استحکام و مقاومت ضربه ای مرور می شود. نتایج نشان داده است، هر کمک کاتالیزگر با توجه به ماهیت و ساختار شیمیایی آن موجب آلکیل دارشدن مراکز فعال کاتالیزی شده و بر این اساس باعث تولید پلیمرهایی با خواص متنوع می شود. همچنین، استفاده از ترکیب انواع کمک کاتالیزگرها می تواند خواص متفاوتی نسبت به هر یک از کمک کاتالیزگر ها به تنهایی در فرایند پلیمرشدن القا کند.