بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی مردم (با تاکید بر اعتماد و همیاری) و سطح توسعه مناطق شهری شهر ایلام

هدف این مقاله بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی (اعتماد و همیاری) و سطح توسعه مناطق شهری شهر ایلام است؛ جهت تبیین این رابطه ضمن پرداختن به دیدگاه های صاحب نظران مکاتب شیکاگو، کنش متقابل نمادین، کارکردگرایی و...، تلفیقی از تیوری آنومی دورکیم ، زیست جهان هابرماس و برزخ اجتماعی، بعنوان تیوری مبنایی معرفی گردیده است.روش تحقیق بر مبنای روش پیمایش اجتماعی است. جامعه آماری کلیه سرپرستان خانوار در شهر ایلام می باشد که به دلیل گستردگی جامعه آماری از روش نمونه گیری چند مرحله ای استفاده شده است. متغیر وابسته در این تحقیق سطح توسعه مناطق شهر ایلام است که بر اساس درجه توسعه یافتگی به 3 منطقه توسعه یافته ، کم توسعه و توسعه نیافته تقسیم بندی شده است.یافته های تحقیق نشان می دهد که ؛ بین سرمایه اجتماعی و سطح توسعه مناطق شهر ایلام رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین بین میزان همیاری و اعتماد نهادی با سطح توسعه مناطق شهر رابطه وجود ندارد. میزان اعتماد بین فردی در نمونه آماری بالاتر از اعتماد عمومی و نهادی است. در نتیجه می توان گفت که جامعه ایلام با وجود اینکه از نظر کالبدی در حال گسترش است ، اما بواسطه وضعیت آنومیک جامعه از یکسو و تخریب زیست جهان اجتماعی از سوی دیگر ، که هر دو از پیامدهای تجربه مدرنیزاسیون است. رابطه توسعه مناطق شهری و سطح سرمایه اجتماعی را دچار آشفتگی کرده است.