اثر غذای جایگزین خون کازئینه بر رشد، بقا و زادآوری زالوی طبی بومی ایران، Hirudo orientalis

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر غذای جایگزین خون کازیینه بر رشد، بقا و تولید مثل زالوی اورینتالیس (Hirudo orientalis) انجام شد. ابتدا 100 زالو با میانگین وزن 3 گرم تکثیر شدند. از نوزادان حاصل شده (با وزن اولیه 012/0 ± 038/0 گرم)، عوامل رشد برای 200 زالو در طی 10 ماه و مشخصات زادآوری برای 50 زالو در طی ماه های 8 تا 10 اندازه گیری شد. زالوها در دو تیمار استفاده از خون تازه (T1) و استفاده از غذای جایگزین خون (T2) در فواصل 30 روز یک بار تغذیه شدند. در طی دوره پرورش، رشد زالوهای تیمار T1 نسبت به T2 به طور معنی دار (05/0p<) سریع تر بود و در ماه دهم، دو تیمار با یکدیگر 18% اختلاف وزن داشتند. اگرچه مقدار وزن، درازا، قطر و تعداد پیله تولیدی در T1 از  T2 بیشتر بود، ولی از نظر آماری تفاوت معنی داری (05/0p<) نداشتند. میزان بقا در T1 در طی دوره رشد و تولیدمثل بیشتر بود. باروری تقریبا در همه زالوهای بالغ T1 (98%) و غالب زالوهای T2 (91%) تشخیص داده شد. تعداد نوزادان در T1 به طور معنی دار (05/0p<) بیش از تیمار T2 بود. می توان نتیجه گرفت که غذای جایگزین خون کازیینه (T2) در مقایسه با استفاده از خون تازه (T1)، سبب تولید کمتر عوامل رشد، تولیدمثل و بقای کمتر (05/0p<) در زالوی اورینتالیس می شود، اما با توجه به مشکلات بهداشتی و پرورشی، کاربرد خون تازه از یک طرف و نزدیکی نتایج دو تیمار تغذیه ای از سوی دیگر، می توان نتیجه گرفت که استفاده از غذای جایگزین خون سبب کاهش هزینه تولید، تسهیل غذادهی به زالوها و تولید زالوی بهداشتی می شود.