مروری بر روش های سنتز غشاهای اسمز معکوس

بحث مصرف آب در دنیا از دهه های اخیر به ‏عنوان یک مساله حیاتی مطرح شده است. تکنولوژی غشایی از جمله روش‏ های بهینه جهت جایگزینی با روش ‏های حرارتی برای تولید آب شیرین است. در بین روش های شیرین ‏‏سازی و تولید آب، روش غشایی اسمز معکوس که در دهه ‏های اخیر ابداع شده به سرعت در صنایع جای خود را باز کرده است. امروزه در حدود نیمی از ظرفیت تولید آب شیرین دنیا از تکنولوژی غشایی اسمز معکوس تامین می‏ شود. قلب فرآیند اسمز معکوس، غشاء مورد استفاده در آن است که بیشتر از جنس مواد پلیمری می‏ باشد. ساخت این غشاء‏های پلیمری و بهینه کردن فرمولاسیون و خواص آنها در سال‏ های اخیر مورد توجه محققان واقع شده و نتایج آنها در برخی شرکت‏ های بزرگ نیز تجاری‏ سازی شده است. باتوجه ‏به اهمیت این موضوع در صنایع مختلف از جمله صنایع نیروگاهی، در این مقاله، مروری بر روش ‏های سنتز غشاء اسمز معکوس انجام گرفته است. همچنین روش بهینه سنتز که روش پلیمریزاسیون بین سطحی است معرفی شده و نکاتی در این خصوص ارایه شده است. روش ‏های قدیمی شامل ریخته‏ گری با سلولز استات در ابتدا توسط محققان مورد استفاده قرار گرفت. اما باتوجه ‏به چالش ‏های این روش ‏های قدیمی، محققان روش پلیمریزاسیون بین سطحی را با ساخت کامپوزیت فیلم نازک با ماده پلی آمید به‏ عنوان جزء اصلی غشا اسمز معکوس ابداع نمودند.