استفاده از بیوراکتور غشایی جانبی برای حذف فلزات سنگین از پساب

با پیشرفت صنعت در دهه ای اخیر، وجود آلاینده های فلزات سنگین در پسابهای صنعتی و وارد شدن آنها به محیط زیست، یکی از اصلی ترین مشکلات آلودگی آب و سلامت انسان شده است. در این زمینه، برای جداسازی یونهای فلزات سنگین از پسابهای صنعتی روش های مختلفی مطرح شده است. در این تحقیق استفاده از بیوراکتور غشایی جانبی برای حذف فلزات سنگین از پساب مورد بررسی قرار گرفت. با گذشت زمان میزان COD پساب روند کاهش مییابد. کمترین و بیشترین مقدار COD در شرایط بالا در زمان 01 دقیقه با مقدار 2127 میلیگرم بر لیتر و خوراک ورودی با میزان 2557 میلی گرم بر لیتر حاصل شد که مقدار 5/00 درصد کاهش پارامتر COD نسبت به خوراک ورودی را داریم. بیشترین مقدار TSS مربوط به پساب ورودی با مقدار 227 میلیگرم بر لیتر و کمترین مقدار در زمان 01 دقیقه با مقدار 070 میلی گرم بر لیتر بدست آمده است. بیشترین مقدار DO مربوط به خوراک ورودی با میزان 0/0 میلی گرم بر لیتر و همچنین کمترین مقدار DO در مدت 01 دقیقه با میزان 75/1 میلی گرم بر لیتر را بدست آمد که نسبت به خوراک ورودی 25 %کاهش DO را داریم. در زمانهای متفاوت میزان NTU روند کاهشی دارد. در شرایط مذکور بیشترین مقدار NTU مربوط به پساب ورودی با مقدار 271 میلیگرم بر لیتر و کمترین مقدار در زمان 01 دقیقه استفاده میگردد با مقدار 052 میلیگرم بر لیتر بدست آمده است. بیشترین درصد پسزنی فلز سنگین (II)Cu در زمان 05 دقیقه با مقدار 00.27% بدست آمد. بیشترین درصد پسزنی فلز سنگین(II)Pb در زمان 01 دقیقه با مقدار 05.57 %بدست آمد.