مروری بر ترکیبات ضدآفتاب و مرطوب کننده های مستخرج از سیانوباکتری ها

یکی از مهم ترین وظایف پوست، محافظت در برابر عوامل استرس زای مختلف است. محرک های محیطی مانند اشعه فرابنفش و آلودگی های محیطی، گونه های فعال اکسیژن را افزایش می دهند و موجب چین و چروک و پیری پوست می شوند. پیری پوست با کاهش تولید کلاژن و کاهش فعالیت آنزیم های دخیل در ساختار کلاژن مرتبط است. مواد شیمیایی مرطوب کننده موجب افزایش قدرت پوست در حفظ آب می شوند؛ اما استفاده طولانی مدت از آن ها می تواند اثرات نامطلوبی روی پوست انسان مانند حساسیت و حتی اثرات تومورزایی به همراه داشته باشد درنتیجه، بهره برداری از منابع بیولوژیکی، به ویژه ارگانیسم های فتوسنتز کننده مانند سیانوباکتری ها، به عنوان جایگزین های ایمن رو به افزایش است. مکانیسم سیانوباکتری ها برای مقابله با تابش اشعه فرابنفش، سنتز ترکیبات ضدفرابنفش مانند اسیدهای آمینه شبیه مایکوسپورین و سیتونمین است؛ علاوه بر آن اگزوپلی ساکاریدهای تولیدشده توسط برخی گونه هایی که در زیست گاه های بیش از حد خشک زندگی می کنند، می توانند در محصولات آرایشی و بهداشتی به عنوان مرطوب کننده استفاده شوند. در این بررسی، پتانسیل متابولیت های سیانوباکتری را به عنوان منابع جایگزین برای ضدآفتاب ها و مرطوب کننده ها معرفی می کنیم.