واکاوی چیستی و چرایی صبر اجتماعی بر مبنای سیره و کلام امام علی (ع)

صبر از جمله ملکات نفسانی است که در دین مبین اسلام، به جهت تاثیر بالا بر کیفیت زندگی فردی و اجتماعی انسان ها، بسیار مورد تاکید واقع شده است. با وجود نقش انکار ناپذیر صبر در مراودات جمعی و نقش آن در بهبود وضعیت زندگی اجتماعی، آنچه که بیشتر از جانب محققین و خطبای اسلامی مورد تبیین علمی و فرهنگ سازی واقع شده جنبه فردی صبر است. علی رغم اهتمام تک بعدی به مقوله صبر، سیره و کلام بزرگان دین اسلام برای باورمندان و پویندگان سبک زندگی اسلامی مشحون از آموزه هایی است که هر دو بعد این فضیلت را به غایت مورد تاکید و پرداخت قرار داده اند؛ که از این میان، صبر اجتماعی در سیره و کلام امیرالمومنین علی(ع) ، به جهت پیشوایی و رهبری امت نوپای اسلام درآن شرایط و برهه خاص تاریخی، تجلی و فروغ بیشتری داشته است.براین اساس در پژوهش حاضر، سیره و کلام امیرالمومنینj به عنوان نمونه ای برجسته از بزرگان دین، در راستای تبیین صبر اجتماعی و برشماری مصادیق آن، مورد نظر واقع شده و با بهره گیری از روش توصیفی - استنباطی، پاسخ به این سوالات پی جویی گردیده است: «صبر اجتماعی به چه معناست؟ غرض از آن، و مصادیق آن بر پایه ی سیره و کلام امیرالمومنین(ع) چیست؟».نتایج تحقیق حاضر نشان ازآن دارد که صبر اجتماعی در سیره و کلام امام علی(ع)، را می توان در دو مقوله صبوری در تعاملات اجتماعی و صبوری در چالش های اجتماعی خلاصه کرد؛ که صبوری در تعاملات اجتماعی، دربرگیرنده سه عنوان صبر مشفقانه، صبر مصلحانه و صبر مدبرانه بوده و صبوری در چالش های اجتماعی مشتمل بر صبر در برابر دشواری اقدامات اجتماعی، صبر در راه دستیابی به اهداف دور و بلند مدت، صبر در برابر مشکلات و محرومیت های اجتماع، صبر در برابر دسیسه ها و فشارهای روانی می باشد.