رهیافتی پدیدارشناسانه به آموزش مجازی در نظام آموزش و ‏پرورش: فرصت ها، چالش ها و راهکارها

آموزش مجازی اشاره به رویکردی برای آموزش و یادگیری دارد که از فناوری های اطلاعات و ارتباطات جهت برقراری ‏ارتباط و همکاری در یک محیط آموزشی استفاده می کند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی فرصت ها و چالش های آموزش ‏مجازی انجام شد. طرح پژوهش کیفی و از نوع رویکرد پدیدارشناسی بود. شرکت کنندگان شامل 18 نفر از معلمان، مدیران ‏و کارشناسان فناوری مشغول به کار در آموزش و پرورش استان لرستان بودند که با روش نمونه گیری هدفمند در سال ‏تحصیلی 1400-1399 انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری و با استفاده از روش کلایزی ‏مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. صحت و دقت داده ها از طریق روش های همسوسازی، بازبینی توسط همکاران و ‏اعتباریابی پاسخ دهنده به دست آمد. نتایج نشان داد که 10 مضمون اصلی و 26 مضمون فرعی شناسایی شدند. افزایش ‏اثربخشی و کیفیت آموزش، انعطاف پذیری و گسترش فرصت های آموزش، بهبود تعامل و برقراری ارتباط و صرفه جویی ‏اقتصادی به عنوان مهم ترین فرصت های آموزش مجازی طبقه بندی شدند. همچنین، کلیدی ترین مضمون های چالش های ‏آموزش مجازی، دربرگیرنده مسایل مربوط به دانش آموزان، معلمان، ارایه محتوا و کیفیت آموزش، فرهنگ، زیرساخت و ‏فناوری و تعامل اجتماعی بودند. به طور کلی، این مطالعه امکان درک عمیق فرصت ها و چالش های آموزش مجازی در ‏نظام آموزش و پرورش ایران را فراهم می کند.‏