سیر تحول نساجی در دوره پهلوی اول و دوم بات اکید برنقش یزد

یزد با قدمت چند هزار ساله در نساجی ، در دوره صفویه دوران طلایی و بزرگترین طراح پارچه درتاریخ ایران یعنی غیاث الدین نقشبند یزدی رابه چشم خوددید . ده ها نوع پارچه که برخی منحصر به فرد بودند در یزد تولید می شد و همین رشد کم و بیش دردوران پهلوی اول و دوم نیز ادامه داشت و راه اندازی صنایع نساجی به عنوان بخشی از سیاست توسعه صنعتی مطرح گشت . ضعف سرمایه گذاری بخش خصوصی و عدم امنیت سرمایه که به صورت میراثی ازگذشته به این سلسله انتقال یافته بود زمینه ساز ورود پهلوی اول درسرمایه گذاری های صنعتی این عصر بود . استقراض زیاد ، جنگ جهانی ، رکود اقتصادی و غیره ، نوساناتی بوجودآورد و در نتیجه جمعیت بازارها و تیمچه های یزد خالی گشت و صنعت صباغی ، پارچه بافی سنتی ، جوراب بافی ، زیلو بافی و... ازرونق افتاد . در تداوم این روند نسل بعدی تاجران یزدی شکل گرفتند وده ها کارخانه نساجی و غیره در یزد به وجود آمدند . این پژوهش با پیروی از روش تحقیق تاریخی (توصیفی تحلیلی) و با استناد به یا فته ها و منابع تاریخی ، به سیر تحول نساجی دردوره پهلوی اول و دوم با تاکید برنقش یزد در دوره پهلوی می پردازد . اواخر قاجار واوایل پهلوی به دلایلی مثل واردات ، عدم حمایت دولت ازاین صنعت ، ازبین رفتن نسل اساتید نساج برجسته ، نابودی شرایط تولید مواد خام و... باوجود لطمه به صنعت نساجی ، یزد یکی از مناطقی بود که توانست نه تنهاصنعت نساجی را رونق دهد بلکه با تولیدات متعدد وفراوان و مرغوب واحیاء مجدد و رشد این صنعت آن را به آیندگان منتقل کند.