بررسی اختلاف قرائت در واژه ی «سخریا» و «سخریا» و تاثیر آن بر منابع دانش لغت

قرایت واژه ی «سخریا» در آیه ی «فاتخذتموهم سخریا حتی انسوکم ذکری و کنتم منهم تضحکون»  (مومنون/110) مورد اختلاف است؛ برخی آن را (سخریا) و برخی (سخریا) خوانده اند. قرایت مشهور (سخریا) به کسر سین است این درحالی است که نافع، حمزه و کسایی آن را به ضم (سخریا) خوانده اند. پژوهش حاضر با واکاوی منابع لغوی، قرایی، تفسیری به بررسی معنای (سخریا) و (سخریا) پرداخته است.تحلیل منابع مذکور در بیان معنای این دو واژه چگونگی ارتباط و تعامل صاحبان معاجم لغوی و قاریان را نشان می دهد؛ لغت پژوهان ضمن بیان معنای این دو واژه اختلاف معنایی را که برای (سخریا) و (سخریا) ذکر شده به برخی قاریان نسبت می دهند، درنتیجه، مشاهده می شود که در برخی مواقع نظرات و دیدگاه های لغت پژوهان، متاثر از قرآن کریم است. باتوجه به بررسی آراء مفسران و لغت پژهان باید گفت قرایت واژه ی (سخریا) به کسر (سین) به معنای «استهزاء و مسخره کردن» و واژه ی (سخریا) به معنای (استخدام و به کار گرفتن) می باشد. پی بردن به معانی دقیق هر یک از دو واژه نیازمند توجه به سیاق آیات و تعیین هر یک از معانی می باشد.