پیش بینی اضطراب کرونا بر اساس راهبردهای مقابله ای و سبک های حل مساله در پرستاران

شیوع کرونا ویروس و پیامدهای روانی ناشی از آن یکی از مهمترین وقایع اجتماعی بشر در قرن 21 است که پرستاران با پیامدهای روان شناختی ناشی از آن رو به رو هستند و راهبردهای مقابله ای از جمله حل مسیله، روش هایی برای مقابله با اضطراب کرونا می باشند. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب کرونا بر اساس راهبردهای مقابله ای و سبک های حل مساله در پرستاران شهر کرمانشاه است.

مواد و روش ها:

 پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه پرستاران دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمانشاه در سال 1401 می باشند. جهت انتخاب حجم نمونه 269 نفر از پرستاران بر اساس جدول مورگان به روش تصادفی خوشه ای و با توجه به حجم جامعه که بالای 3000 پرستار برآورد شده است، و تعداد 1269 نفر از آن ها در بخش کرونا مشغول به کار بودند، تعیین شد و با کسب رضایت از آن دسته از پرستارانی که حاضر به همکاری در پژوهش بودند پرسشنامه های اضطراب ویروس کرونا (CDAS) ، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (1984) و سبک های حل مساله کسیدی و لانگ شرح داده و اجرا شد.

نتایج به دست آمده با استفاده از رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که F مشاهده شده معنادار است (F=5/43) و متغیرهای پیشبین با هم 0/28 واریانس اضطراب کرونا را تبیین می کنند. همبستگی چندگانه بین متغیرها نیز 0/36 (R=0/36) به دست آمد.

با توجه به یافته های پژوهش، می توان گفت که راهبردهای مقابله ای و سبک های حل مساله از عوامل موثر و مرتبط با اضطراب کرونا هستند که این نکته می تواند در مراکز بهداشت و درمان مورد توجه قرار گیرد.