پهنه بندی و برآورد میزان حرکات دامنه ای و مخاطرات آن در شهرستان هشترود با استفاده از تداخل سنجی راداری و مدل MABAC

زمین لغزش یکی از انواع ناپایداری دامنه ای است که هرساله خسارات مالی و جانی فراوانی بر جای می گذارد. در پژوهش حاضر، کارایی مدل  MABACو تداخل سنجی رادار در پهنه بندی خطر وقوع زمین لغزش در شهر هشترود ارزیابی شد. فرایند کار تلفیقی از روش های کتابخانه ای و میدانی با استفاده از تصاویر ماهواره ای است. به این منظور ابتدا نقشه زمین لغزش های منطقه با بازدیدهای میدانی تهیه شد. سپس با مرور و بررسی منابع، عوامل احتمالی موثر در فرایند بروز زمین لغزش استخراج و بررسی شدند. نقشه حاصل در پنج کلاس خطر، طبقه بندی شده و با توجه به زمین لغزش های رخ داده در محدوده پژوهش ارزیابی شد. با توجه به نتیجه ارزیابی، مدل های به کاررفته، قابلیت مناسبی برای پیش بینی وقوع زمین لغزش نشان می دهند. بررسی و تحلیل نتایج نشان داد که مقدار بارش و ارتفاع نسبت به عوامل دیگر، تاثیر بیشتری در ایجاد نواحی پرخطر دارند. به منظور پردازش اطلاعات تصاویر ماهواره ای راداری نیز از نرم افزار SARSCAPE استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داده است که تصاویر راداری از پتانسیل خوبی برای آشکارسازی ناپایداری دامنه ها و محاسبه جابه جایی آن ها برخوردار است. در دامنه زمانی پژوهش بیشترین میزان حرکات مواد دامنه ای 23 سانتی متر است که نشان دهنده فعال بودن منطقه ازلحاظ حرکات دامنه ای است.